Astrid Koops-Tippersma oog in oog met De Grote Drie

Fietsend naar het Theater, valt de geel verlichte toren, die aangeeft dat er vanavond ( 11 maart 2017) een muziektheater voorstelling plaatsvindt, veel minder goed op dan normaal. De voorjaarskermis is neergestreken in Sneek en dit zorgt voor de nodige reuring op het Martiniplein. In het Theater is het al druk en gezellig. Ik voel me vrij jong bij de toch hoofdzakelijk oudere echtparen en gezellige kletsende dames. Het ontvangst is zoals altijd erg vriendelijk en gastvrij. Bij de kassa krijgt een echtpaar zelfs, bij hoge uitzondering, twee kaartjes voor deze show van de spontane gastvrouw omdat ze zich per ongeluk een avond vergist hadden. En bij het ophangen van mijn jas maakt de dame in de garderobe een vriendelijk praatje met me. Ook de heren achter de bar zijn weer vrolijk als vanouds bij het serveren van een overheerlijke cappuccino.
Op de dag dat een andere grand dame van het Nederlandse toneel, Kitty Courbois plotseling komt te overlijden, spelen De Grote Drie in Theater Sneek. “Een eigenzinnige, bezielde vrouw die het toneel een onvergetelijke stempel meegaf”, aldus Toneelgroep Amsterdam. Dit geldt eigenlijk ook voor de 3 dames die vanavond op het toneel staan: Adèle Bloemendaal (1933 -2017), Conny Stuart (1913 - 2010) en de in 1938 geboren Jasperina de Jong. Op prachtige wijze gespeeld door Ellen Pieters, Frédérique Sluyterman van Loo en Hanneke Drenth.
Een hilarisch samenzijn van drie voormalige theaterdiva's op één podium, gaat dat samen? Ja, dat kan! Het zijn stuk voor stuk top-actrices met de gouden stemmen van 'De Grote Drie' die op het toneel staan te schitteren. Met een hoofdrol voor hun mooiste liedjes als 'Dobbe, Dobbe Dobbe', 'Ik hoef alleen maar even zo te doen',' Wat heb je gedaan, Daan', 'De vleselijke woning', 'Het is over', 'Wat voor weer zou het zijn in Den Haag', 'De Wandelclub' en 'Roll another one'. Met een live orkest en geflankeerd door David van den Tempel (Gabriël) brengen de drie “een performance dat we nooit zagen, maar toch érg hebben gemist”, aldus artistiek directeur Hans Cornelissen.
Al zeggen de liedjes mij persoonlijk iets minder, ze worden door het in grote getale aanwezige publiek vaak gretig meegezongen. Wat mij met name opvalt is dat de dames stuk voor stuk prachtig kunnen zingen en dat ik met name Ellen Pieters de ’rol van haar leven’ (tot nu toe) zie spelen. Het geheel is doorspekt met de typische en veelal sarcastische humor van de blonde Amsterdamse. Al met al een mooi en boeiend muziektheaterstuk met een goed verhaal, prachtig gezonden liedjes en heerlijke humor.
Als ik de sfeervolle foyer weer verlaat en buiten kom, ben ik meteen weer terug in het hier en nu. De kermisattracties draaien nog volop op deze mooie zaterdagavond en de moderne muziek schalt zoals altijd uit de grote boxen. Ik kijk nog even naar de voornamelijk jonge bezoekers die in groepjes op het plein verzameld staan en zich afvragen of ze nog een keer in de Break Dance gaan  of toch de Booster zullen proberen. Er is nog leven na De Grote Vier…
Astrid Koops-Tippersma