APARTHE kommunikatie
  • Home
    • Werkwijze
  • Theater met Inez Timmer
  • Kontakt
  • Cultuurblogs - archief

Aparthe blogs

Soms is ‘Echte Liefde’ dichterbij dan je verwacht…

9/3/2018

0 Opmerkingen

 
Foto

De dames Le Roux en d’Anjou, zoals ze elkaar ook te pas en te onpas noemen op het podium, zijn naar eigen zeggen “Twee wereldwijven in een gloednieuwe cabaretkomedie.”. Ze rollen, kruipen, liggen, praten, bevallen, zingen, verkleden, rennen, vechten, zitten, drinken, schreeuwen, dansen en roken over het podium. Er gebeurt dus veel in de anderhalf uur dat ze voornamelijk samen, met korte individuele optredens, het publiek laten genieten van de ‘struggles of life’.  Herkenbaar, hilarisch, komisch en absoluut afwisselend.
 De beide vrouwen bevinden zich in de nadagen van hun leven, ze werken niet meer, hebben geen hobby’s (behalve uiteraard de kleding), de enige dochter is het huis uit(gevlucht). Ze worden nu echt ouder… Le Roux, is het rokende,  zuipende, stoïcijnse, op seks beluste ongeleide projectiel, zonder werk en woning, die een wig wil plaatsen tussen haar hartsvriendin en diens dochter en kleindochter. En d’Anjou bevindt zich in de herfst van haar leven, heeft last van haar hormonen, is onzeker en doet verwoede pogingen om via social media aansluiting te houden bij de jeugd.
 Nog even een opfrisser, voor wie deze dames nog nooit gezien heeft. Actrice Lieneke Le Roux kennen we onder andere van de films Broos (Gouden Kalf) en Brozer, de tv-series B.A.B.S., Ik ook van jou en theaterproducties als Powervrouwen, Zadelpijn en ander damesleed, De ontdekking van de hemel en Pippi Langkous (Musical Award). Cabaretière Mylène d’Anjou maakte verschillende soloprogramma’s, stond op het toneel met Powervrouwen, Grease, MAMMA MIA! en Ciske de Rat en is verder onder andere bekend van de tv-serie Komt een man bij de dokter.
 Na afloop van  deze (pas) tweede try-out in Heerenveen, praat ik nog even na met de beide actrices en regisseur Marije Gubbels. Het ging naar eigen zeggen goed en van de ‘fouten’ hebben wij in ieder geval niets gemerkt. Het valt niet te ontkennen dat de personages in deze show enigszins lijken op de dames van Absolutely Fabulous. Hoe kwam dit zo? Bij een fotoshoot viel de gelijkenis  op tussen Le Roux & d’Anjou en hun ‘alter ego’s’ Patsy Stone & Edina Monsoon. “Toen viel het kwartje en dachten we, hier moeten we wat mee.”, legt Mylène d’Anjou uit. Maar ook als je geen AbFab fan bent kun je lekker genieten van de voorstelling ‘Echte Liefde’. En ook mannen met gevoel voor humor gaan dit absoluut leuk vinden.
 Ze zijn op 31 maart as. te zien in Theater Sneek. “Ik hoop dat er dan veel mensen bij ons komen, ik ben die zaterdag ook nog jarig en dat wil ik graag vieren met de bezoekers in Sneek!”, zegt Lieneke Le Roux. “Iedereen is dan meer dan welkom.” Wat betreft de echte liefde waar ze zo naar verlangen, die hebben ze al, gewoon bij elkaar… Cheers darling!
 Astrid Koops-Tippersma

0 Opmerkingen

A fish called…. Von Koblenz

23/2/2018

0 Opmerkingen

 
Foto

Een topcast en een uniek theaterstuk! Alleen daarvoor al zou je de gang naar het theater maken. Want dit gemêleerde kwartet heeft met elkaar meer dan honderd jaar ervaring op het toneel, bij theatergezelschappen, musicals, films, commercials en op televisie.
 Zo zien we dus op 1 avond Gouden Kalf-winnaar Pierre Bokma (sinds 1983 actief als acteur in talloze toneelvoorstellingen en onder andere Rundfunk, Tonio, ‘t Schaep met de vijf pooten en De Prooi), Jacqueline Blom,  ruim 30 jaar actief als actrice en maker van verschillende producties, zoals Penoza, Van God los, Oud Geld, Volgens Jacqueline, etc., kleinkunstenares Annick Boer, naast veel musicals ook bekend van Kanniewaarzijn, Mannenharten 2, Kopspijkers en De Hoofdprijs en last but not least, de enige die pas in deze eeuw begon met zijn carrière, maar inmiddels ook met een schat aan acteerervaring, Guy Clemens, acteur in onder meer Toren C, ’t Schaep Ahoy, De mannentester en De zaak Menten.
 Wat een prachtig acteerwerk en een heerlijke zwarte komedie laat het viertal zien. We worden binnen anderhalf uur getuige van een slim spel tussen een stel waarvan de man ‘iets doet bij de inlichtingendienst’ en waarover ook zijn vrouw niets mag zeggen, maar het op subtiele wijze toch doet en hun nieuwe buren, een bekende televisiepresentatrice op haar retour en diens jongere, ietwat saaie geliefde.
 Zo lijkt het dus, want deze laatstgenoemde man, schrijver van beroep, heeft een ‘dossier’, waar hij zelf niets vanaf weet, hij speelt de onschuld zelve, maar wat zijn vrouw nogal nieuwsgierig en zelfs jaloers maakt. Want enerzijds willen we dat mensen niet ons hele privéleven kennen , maar anderzijds ‘hopen’ we toch stiekem dat men ons ziet en delen we telkens meer online. Eigenlijk net als de vijfde speler van het stuk, de vis ‘Von Koblenz’. Een zandrog, die dankzij zijn schutkleur op de bodem onzichtbaar is. Deze metafoor is uiteindelijk nog treffender door het welkomstcadeau van de nieuwe buren, een opzichtig gekleurde vis.
 Buiten het feit dat bij onze achterbuurvrouw tot twee keer toe de telefoon nogal hard overgaat terwijl de acteurs net op het podium staan, heb ik me bij dit theaterstuk uitstekend vermaakt. De pauze werd niet gemist. Het einde is erg verrassend en het absolute hoogtepunt is het tweedelige verhoor dat Bokma afneemt. Het stuk is geweldig gespeeld door de vier topacteurs die elkaar goed aanvullen. Een grappige en, op het eerste gezicht, naïeve Doris (Annick). Charmante Birgit (Jacqueline) die zichzelf erg belangrijk en interessant vindt. Mysterieuze Rudi (Pierre) met een zeer brede interesse. En tot slot Walter (Guy) die nog geen vis kwaad zou kunnen doen…
 Astrid Koops-Tippersma

0 Opmerkingen

Een woensdagavond met Vrijdag en Sandifort

20/12/2017

0 Opmerkingen

 
Foto

Zonder pauze denderen ze samen ruim anderhalf uur door op het podium van Theater Sneek. Van poepende laaggeletterde Rotterdamse Theaterbezoeksters tot een zwakzinnig en heimelijk verliefd stel. Met de nodige zwarte humor en veelal overgoten met platte grappen, want daar zit het duo vol van.
 Zo vertelt Martine Sandifort over al haar seksuele escapades met BN’ers terwijl Remco Vrijdag als lallend ex-corpslid van Vindicat die op zijn trouwdag een dik boek open doet over de op allerhande manieren bevredigen van zijn sexbeluste medestudente. Opgeluisterd met een hilarisch vals gezongen lied. Tussendoor word er gedanst, gedebatteerd en gezongen. Scènes en sketches lopen moeiteloos in elkaar over.
 Martine vormde in het verleden met Alex Klaasen het succesvolle duo Klaasen en Sandifort; Remko Vrijdag speelde de zalen plat met een al even succesvol formatie, De Vliegende Panters. In december 2012 gaat hun eerste gezamenlijke cabaretvoorstelling ’Hulphond’ in première. En met succes, er volgt een tweede voorstelling ‘Löyly’. Als beschreven op beider websites. Tevens valt daarop het volgende te lezen. De twee zijn vaker samen te zien, vooral op tv: Bij Matthijs Van Nieuwkerk aan de tafel bij DWDD waarin Vrijdag o.a. premier Rutte, Boer Aad en Rutger Van Castricum persifleert. Bij de NTR serie ’Welkom bij de gouden eeuw’, maar ook in Kopspijkers, Koefnoen en bij het Klokhuis waarin de twee o.a. het Varsseveldse Quiz-echtpaar Bert en Joke gestalte geeft.
 Deze derde show ‘Vrijdag vs Sandifort’, die het duo sinds november 2016 speelt, is de laatste tot nu toe. En ik moet toegeven dat het een prima duo is. De veelzijdige Sandifort met als sterkste punten haar typetjes en zangkwaliteiten en de geniale Vrijdag met zijn persiflages en stemmen van BN’ers die niet van de echte te onderscheiden zijn. Geweldig.
 Alleen het slot brengt bij mij geen hoogtepunt teweeg. ‘Waarom niet?’, hoor ik je denken. Aan het einde van de show zet Sandifort na een soort conference  een lied in waar, na Vrijdag, ook het publiek op moet gaan inhaken. Ik heb persoonlijk niet echt de behoefte om mee te zingen met dit voor mij onbekende nummer. En dat is dan het einde van deze gezellige avond in de grote zaal van theater Sneek… Vrij abrupt en in mijn ogen afgelopen met een sisser in plaats van met een knal. En die had ik nou juist wel verwacht van dit heerlijke duo.
 Astrid Koops-Tippersma

0 Opmerkingen

VAMOS! A Sneek

7/12/2017

0 Opmerkingen

 
Foto

‘Yo me voy!’, historische woorden van voetbaltrainer Louis van Gaal, op 20 mei 2000 in Barcelona. Tevens de titel van een nummer van 1 van Mexico’s beste zangers, Juan Gabriel. Maar ook, als je deze zin vertaald in het Nederlands, al vaak gebruikt. Namelijk: ‘Ik vertrek!’ Naar het populaire gelijknamige tv-programma. En dat is precies wat de dames in ‘VAMOS!’ gaan doen: afreizen naar Spanje!
Maar willen we dat (soms) stiekem allemaal wel? Alles achterlaten in Nederland om een nieuw leven en carrière elders op te bouwen. Op weg naar avontuur, het waarmaken van je droom. Zonder kennis van de taal en totaal onwetend je ‘bouwval’ betrekken. Daarom is het stuk meteen zo herkenbaar. Nagenoeg iedereen kan zich wel inleven in de situatie van één van de drie zeer uiteenlopende vrouwen. Want wie zijn eigenlijk de hoofdrolspelers in deze musical?
Linda (35) is een echte huismus. Dol op koken, maar dan wel de Hollandse pot. Ze heeft weinig grenzen overschreden in haar leven, laat staan de Nederlandse. Succesvolle zakenvrouw Puk (42) daarentegen zoekt ze op. Ze gaat nooit de deur uit zonder juwelen om haar nek en een pakje nicotinekauwgom in de ene en sigaretten in haar andere zak. Vrije geest Hadewych (53) heeft man en kind verlaten, ‘gaat altijd op haar gevoel af’ en vindt naakt in de achtertuin dansen met volle maan de normaalste zaak van de wereld.
Oftewel Cystine Carreon, Carolina Dijkhuizen en Lenette van Dongen. Bijgestaan door een aantal geweldige multitalenten. En Johnny Kraaijkamp, die een CV heeft waarmee we thuis drie slaapkamers kunnen behangen. Met deze glansrijke driedubbelrol als, tot zover, laatste uitbreiding. Ik heb werkelijk genoten deze avond in Theater Sneek. Prachtige liedjes, verpakt in een wervelend stuk met avontuur, verdriet, actie en vooral veel humor.
Positief en blij verrast was ik door het spel van Cystine, die ik tot nu toe alleen maar kende als de angstaanjagende Tippi Wan in de serie Gooische Vrouwen. Ook de veelzijdige Lenette drukt op haar eigenzinnige en grappige manier een vette stempel op het stuk. Maar dan Carolina… Wat een ware, volgens eigen zeggen, ‘powerbitch’! Een dijk van een stem, heerlijk acterend, over the top en  een uitstraling waar je u tegen zegt. Verrassend avondvullend theater. Dus ik kan alleen maar zeggen: Vamos a VAMOS! De show tourt nog tot en met maart 2018 door het hele land.

0 Opmerkingen

Tour ‘Forever Amy’ in Europa meest enthousiast ontvangen in… Sneek

30/10/2017

0 Opmerkingen

 
Foto

De oud-bandleden van Amy Winehouse touren, in wisselende samenstellingen, al geruime tijd samen met jazz zangeres Alba Plano door Europa. Met een waardig eerbetoon aan de op 23 juli 2011 veel te jong overleden legendarische Engelse singer-songwriter. Naast onder andere Rusland, Spanje, België doen ze al geruime tijd Nederland aan. Voor het eerst op 13 september 2016  in Vlissingen. De   (voorlopig) laatste tribute zal op 15 december as. in The Clapham Grand te London zijn. Maar waarom was het op de avond van 28 oktober jl. nou zo succesvol in Theater Sneek?
Dat vraag ik aan de zangeres Alba Plano. “Het is ècht een goed publiek! In tegenstelling tot België, waar men meer luistert en ‘respectful’ is, waren de gasten in Sneek ‘noisy and brilliant’”, aldus de van oorsprong Siciliaanse performer. Volgens mij kwam dit mede door een aantal Engelse fans die mij tijdens de afterparty vertellen dat ze alle nummers mee kunnen zingen en dus zeer enthousiast reageerden op het optreden van deze samengestelde band. In Sneek bestaande uit: Dale Davis, Hawi Gondwe, Ben Edwards, James Hallowell, Stuart Anning en Dave Temple. Stuk voor stuk geweldige muzikanten die samengewerkt hebben met Amy Winehouse.
De ode aan deze uitzonderlijke Britse jazz- en soulzangeres, is een mix van prachtige nummers, originele beelden van Amy en korte interviewfragmenten van haar bandleden. Waarbij volgens de spontane zangeres, die al geruime tijd woonachtig is in London, bewust gekozen is om het niet een ‘verkleedpartij’ te laten worden. Dus geen typisch Amy-kapsel, tatoeages of korte jurkjes, maar wel een weergaloos performance van een vrouw die al sinds haar 12e zingt. Als ze op haar 24e de jazz ontdekt, met als bron van inspiratie Dinah Washington, is de basis gelegd voor haar carrière. En ziedaar meteen de link met Amy Winehouse! Tot slot nog haar persoonlijke favoriet. “Als ik er echt 1 moet kiezen, dan is het ‘I heard love is blind’ (van het album ‘Frank’)”, sluit de artieste af. Zelf geef ik de voorkeur aan het openingsnummer ‘Tears dry on their own’ (album: ‘Back to Black’).
Waren er ook mindere puntjes te noemen? Helaas wel... Van diverse kanten hoor ik dat het geluid met name boven, niet echt mooi klinkt. Met als gevolg diverse mensen die na de pauze op een andere plaats in de zaal gaan zitten. Ook de zangeres is niet altijd goed te verstaan en komt met name voor de pauze, niet volledig tot haar recht. Echt jammer, maar gelukkig klinkt het tweede deel, met als  klapstuk het uptempo ‘Valerie’ wel weer helemaal top. En dan wordt het uiteindelijk die gedenkwaardige en bijzondere avond, met heel veel sfeer in een bijna uitverkochte theater.

0 Opmerkingen

Kan Tineke Schouten wel keuzes maken?

6/10/2017

0 Opmerkingen

 
Foto

Het is een avondvullende show van een spontane vrouw die inmiddels 35 jaar in ‘het vak’ zit. Ze begon  destijds als zangeres en had in 1980 (!) haar eerste one-womanshow. Toen ze doorbrak met de single "Lenie uit de Takkestraat", kon Nederland niet meer om haar heen. Met T-splitsing, haar 23e show, tourt de geboren Utrechtse met veel plezier en energie, sinds begin januari 2017 langs veel Nederlandse theaters. Maar kan ze eigenlijk zelf wel een keus  maken?
T-splitsing is namelijk een show over het maken van keuzes. Op haar eigen, humorvolle wijze laat Tineke Schouten het publiek zien hoe haar leven had kunnen lopen. Bijvoorbeeld als haar ouders wel een supermarkt waren begonnen in Tilburg of wanneer haar man toch die buitenlandse droom had gevolgd. De bijbehorende sketches en personages zijn hilarisch en met een gezonde dosis platte ‘Schoutenhumor’. Ook doet ze een heerlijke over the top Patricia Paaij na.
Maar het is wel heel veel van alles. Tineke zingt, vertelt, danst, persifleert, improviseert, ontroert, verrast en verzorgt zelfs een mini-soundmixshow. Op sommige momenten is er niet veel samenhang en wijkt ze in mijn ogen teveel af van het thema ‘keuzes maken’. Wel vliegt de avond voorbij en moet gezegd worden dat Tineke Schouten oprecht gemaakt is voor dit vak.
Het is duidelijk dat ze nog lang niet ‘met pensioen’ gaat. Wat dat betreft hoeft ze voorlopig niet te kiezen. En als het aan Tineke ligt, houdt ze er inderdaad nog niet mee op. Zoals ze zelf ook zegt, “Het leven is eigenlijk een reis waar je het beste van moet zien te maken.” En zo is het!

0 Opmerkingen

Inez Timmer vertolkt op overtuigende wijze het levensverhaal van ‘Lili Marleen’

9/5/2017

0 Opmerkingen

 
Foto

Als ik op een koude dag richting Pingjum rij, kan ik me nog totaal geen voorstelling maken van de dame die ik op deze beladen dag, exact 72 jaar na de bevrijding van de Duitse bezetting in Nederland, zal treffen in het moderne dorpshuis aldaar. Ik ben best wel zenuwachtig om een interview te gaan doen met deze door de wol geverfde vakvrouw en duizendpoot. Actrice, zangeres, internationale musicalster, conferencier en lerares, die tussendoor een studie jazz volgde aan het conservatorium te Hilversum. Geboren in Dedemsvaart, getogen in Friesland en nu al een aantal jaren woonachtig in Essen (Duitsland), de liefde achterna…
Ook Lale Andersen (artiestennaam van Liese-Lotte Helene Berta Bunnenberg) gaat de liefde achterna. Maar wat was de grootste in hààr leven? Haar eerste man Paul Ernst Wilke, of de drie kinderen Björn, Carmen-Litta en Michael, die zij 6 weken na de geboorte van haar jongste verliet? Schitteren op het podium of toch de Joodse componist Rolf Liebermann uit Zwitserland naar wie ze gedurende de tweede wereldoorlog zo verlangde? Of had ze haar hart verpand aan het vertolken van het wereldberoemde lied ‘Lili Marleen’? Ik ben benieuwd wat úw antwoord zal zijn na het zien van deze mooie, boeiende, soms ontroerende maar ook grappige voorstelling ‘Op alle Fronten’.
Het stuk over het fascinerende leven van zangeres Lale Andersen ‘An allen Fronten’, mocht Timmer van de Duitse schrijfster en actrice Gilla Cremer spelen in Nederland. “Ik had met haar contact opgenomen omdat ik zo gefascineerd was door de vrouw en zangeres Lale Andersen. Mede omdat Cremer mij een keer op het podium had gezien, heeft ze mij het stuk ‘gegeven’ en heb ik nu de eer om dit al vanaf 2015 te spelen. De tekst van het lied was toen precies 100 jaar geleden geschreven door de Duitse soldaat Hans Leip.”, aldus een relaxt ogende Inez Timmer. Ze heeft het erg druk in Friesland de komende tijd. “Ik speel verschillende voorstellingen door elkaar, ‘Stockholm’ een Friestalig muzikaal huiskamertheater met Wiebe Kaspers, ‘Eeuwfeest van een schuldig lied’ (muzikale lezing), de solo musical ‘Mademoiselle Chanel’ en ‘Tusken Heimat en Heitelan’, een Fries cabaretconcert.”
Petje af voor Inez die sinds 1971 in het artiestenvak zit. Begonnen als zangeres bij Skyline en daarna zat ze ruim 10 jaar in de eerste Friestalige folkgroep ‘Irolt’. De groep bracht 7 LP’s uit, inspireerde tientallen mensen om in het Fries te gaan zingen en stond daarmee mede aan de basis van de Tsjoch-beweging. Daarna is ze 22 jaar lang op tournee geweest en shows en musicals gedaan in onder andere Oostenrijk, Duitsland en New York. En nu weer terug in Friesland, gelukkig! Met Tseard Nauta aan haar zijde die overigens een niet onverdienstelijke rol speelt in het stuk over het fascinerende lied welke alle kampen in de oorlog tot beroering bracht. Deze multi-instrumentalist speelt piano, accordeon en gitaar, neemt diverse kleine rollen op zich en zingt ook regelmatig mee met de Duitse nummers.
En wat zijn de verdere toekomstplannen, vraag ik aan Inez. “Vanaf eind mei ben ik als host/conferencier twee maanden werkzaam op cruisesschip AIDAprima, met elke avond een ander thema en optreden. Daarnaast werk ik aan een nieuwe show genaamd ‘3x3=10’ waarin ik vertel over tien interessante vrouwen. Het publiek kiest er vervolgens drie waarover ik  op mijn eigen manier zal uitweiden. En dan is het in 2018 wel tijd voor mijn autobiografie.” zegt ze lachend. “Een show met  de titel: ‘Ik ben een musicalster’ en als ondertitel ‘en wat doet u voor de kost?’ Ik heb inmiddels al zoveel meegemaakt.”
Tot die tijd raad ik eenieder aan om op vrijdag 12 mei 2017 naar deze bijzondere en boeiende voorstelling te gaan in de Noorderkerkzaal in Sneek. Een uitgelezen kans om deze in Friesland absoluut ondergewaardeerde, veelzijdige, gedreven, spontane en mooie vakvrouw ‘op alle fronten’ te zien schitteren in een rol die haar op het lijf geschreven is!
Astrid Koops-Tippersma

0 Opmerkingen

De Dijk in het theater als een rots in de branding

30/4/2017

0 Opmerkingen

 
Foto

Van tevoren vraag ik me af of een soul-, blues- en rockband als De Dijk wel veel en het juiste publiek zal trekken in het theater. Deze twijfel wordt snel weggenomen als ik de foyer van het theater binnenkom waar het werkelijk bommetje vol is. Een uitverkocht huis vanavond! De sfeer is goed en het is erg gezellig, om me heen veel ‘oude bekenden’, voornamelijk veertigers en vijftigers. Mensen die vaak al van jongs af aan fan zijn van de vijfkoppige Amsterdamse  formatie die één van de grondleggers van de Nederlandstalige popmuziek is.
Deze theatertour is genoemd naar de nieuwste cd van De Dijk, genaamd ‘Groef’. Een album met vijftien oude liedjes die, volgens de site van De Dijk, een kek nieuw kostuum hebben aangekregen. Het ene nummer viert nu feest als een Mexicaanse mariachi-band, het andere verleidt je in een glimmend zijden pak. En daarnaast staan er nog twee nieuwe liedjes op, Prachtnacht en Geloofde Lente. Wat mij betreft wordt de tour omgedoopt tot ‘Groove’ ten eerste vanwege het feit dat de zaal de nieuwe oude nummers zeer enthousiast ontvangt en ten tweede omdat er naar mijn mening nog niet veel groeven te zien zijn bij de in 1953 geboren zanger Huub van der Lubbe.
Maar waarom het theater in? Vraag ik na afloop aan het boegbeeld van de band, welke overigens vernoemd is naar de Amsterdamse Zeedijk. “We hebben altijd veel in popzalen en muziekpodia gestaan en vinden dat onze nummers meer tot z’n recht komen in het theater en dat mensen dan ook echt luisteren naar de muziek. En als de mensen blijven komen, dan werkt het en is het goed. Uiteraard moet je je blijven ontwikkelen en soms ook iets over een andere boeg gooien. Elke dag moet je er 100% voor blijven gaan.” En dat is volgens mij ook het geheim van deze band. Van der Lubbe vervolgt: “Het is net als in de liefde, je moet iedere dag ‘Ik hou van jou’ zeggen, maar wel telkens op een andere manier.” Stiekem hoop ik dat deze uitspraak zal leiden tot een nieuw nummer…
Op het nieuwe album staat zelfs een nummer dat 35 jaar geleden al geschreven is (‘Liefje Liefje’), maar het blijft mooi en actueel. De teksten zijn werkelijk tijdloos. Waarop de charismatische zanger zegt, “Ik doe mijn best om iets zinnigs te vertellen.” Hij doet me op het podium soms denken aan Joe Cocker. Dezelfde uitstraling en oprecht zingen vanuit het hart. Van der Lubbe beaamt dit en voegt eraan toe, “Joe is één van mijn helden. Ik heb hem twee keer mogen ontmoeten. Het hoogtepunt was de uitreiking door hem van het platina album Blauwe Schuit.” Wat zijn de verdere toekomstplannen van de zanger, dichter, acteur en tekstschrijver? “Binnenkort beginnen de opnames voor de film ‘Niemand in de stad’ van Michiel van Erp, naar het gelijknamige boek van Philip Huff. Ik speel daarin een bijrol. Traditiegetrouw zijn er in december de drie optredens in rocktempel Paradiso. In januari/februari 2018 zullen we optreden bij De Vrienden van Amstel Live in Ahoy. Daarna zien we wel weer verder.”
Dit is wat betreft deze tour het enige optreden in Friesland van de in 1981 opgerichte band De Dijk, bijgestaan door een extra gitarist en twee blazers De Nieuwe Dijk Horns. Dat verklaart waarschijnlijk het feit dat het in Sneek al zo snel uitverkocht was. Ondanks dat er tijdens het eerste optreden in 1982 in Het Bolwerk een ei werd gegooid. Bijna was de naam veranderd in ‘De Deik’. Het is gelukkig allemaal goed gekomen. De Dijk in het theater staat als een rots in de branding. Enig minpuntje is wellicht dat met name voor de pauze de zang zo nu en dan overstemd werd door het slagwerk.
Naar eigen zeggen was deze tiende editie “het beste optreden tot nu toe van deze Groef tour. Er was meteen een leuke sfeer in de zaal”, waarbij Van der Lubbe het Sneker publiek als ‘goed’ bestempeld. Er volgen de komende maanden nog ruim twintig theaters. Wat mij betreft komt er een vervolg met Groef deel II! Er staan nog teveel fantastische nummers op de ruim twintig elpees en cd’s die het verdienen om door drummer Antonie Broek opnieuw gearrangeerd te worden tot deze veelal ingetogen liedjes en om de woorden van Huub te citeren, ‘je mond bij te houden en te genieten.’
Astrid Koops-Tippersma

0 Opmerkingen

De 3 JS kruipen in de huid van U2 

11/4/2017

1 Opmerking

 
Foto

Als ik mijn ogen dicht doe, hoor ik U2. Bijzonder. Wat kunnen deze mannen spelen! Ben ècht onder de indruk, evenals, lijkt mij, alle andere bezoekers in het uitverkochte Theater Sneek. Terwijl volgens Jaap er maar ‘54% van de aanwezigen eens een keer bij een concert van de 3 JS zijn geweest’. Dit geeft aan dat het Volendamse trio werkelijk muziek kan maken. Alhoewel ze volgens Jan “een hele kleine stip zijn op de muziekkaart in vergelijking met U2”.
De 3 JS, gevormd door Jan Dulles, Jaap Kwakman en Jan de Witte, bestaan dit jaar tien jaar. Tijdens een optreden in 2016 bij Vrienden van Amstel Live kropen zij in de huid van de Ierse rockband U2. Dit werd zo enthousiast ontvangen door het publiek dat ze vervolgens besloten een theatershow te maken rond het U2-album ‘The Joshua Tree’ dat in 2017 zijn 30-jarig jubileum viert. De tour is, tot hun eigen verbazing, de grootste en meest bezochte tour die ze ooit hebben gedaan. Veertig uitverkochte shows in de grootste theaters van Nederland. Hiermee is dus een compleet nieuw publiek aangeboord dat niet eerder had geweten van de veelzijdigheid van het Volendamse trio.
Apart is de manier waarop de show begint, een rommelige setting met alle zaallichten aan en een ‘roadie’ die ietwat verdwaald over het podium loopt. Maar als de mannen opkomen en het openingsnummer ‘I will follow’ inzetten, klinkt het meteen goed. De roadie Emil Szarkowicz betreedt daarna nog regelmatig het podium en legt op prettige manier uit wat de achtergrond is van de nummers en hoe ze zijn ontstaan. Naast deze ‘vierde man’ spelen er nog drie begeleiders mee met alle bekende en minder bekende 11 nummers van het meest geprezen en vijfde studioalbum van Bono en consorten. Tevens worden er nog een aantal ‘extra’ nummers gespeeld, waaronder de toegift en voor mij de absolute nummer 1 van U2: ‘One’. Maar ook het mooi uitgevoerde lied ‘I Still Haven't Found What I'm Looking For’ begeleidt door de 15 koppige Vocal Groep Lok en Lol uit Sint Jansklooster maakt indruk op iedereen.
Bij mij rees na het concert nog de vraag waarom het album uiteindelijk de naam kreeg van de cactusachtige boom in de Mojave woestijn in zuidelijk Californië. Dat blijkt deels te danken aan de bekende Nederlandse fotograaf Anton Corbijn. U2 wilde een cinematisch interessante locatie die het gevoel van het album en specifiek de weidsheid van het Amerikaanse landschap zou weergeven. Anton Corbijn ging op zoek naar locaties in de V.S. waarop hij dit gevoel met de band kon vastleggen. In december 1986 reisden ze met een bus naar de Mojave voor de driedaagse fotoshoot. Na de eerste avond vertelde Corbijn de band over de Joshua trees als mogelijk thema voor het album. Nadat Bono de Bijbel had geconsulteerd over de achtergrond van de naam van de bomen, werd besloten om het album The Joshua Tree te noemen.
Al met al een zeer geslaagde avond en een supersfeertje in het Theater in Sneek. Of ik nu aanhanger ben geworden van de 3 JS valt te betwijfelen, maar feit is wel dat ze geweldig kunnen spelen. Deze band verdient het absoluut om met hun nieuwe èn huidige grote schare fans het 10-jarig jubileum uitbundig te vieren met onder andere een nieuw studio-album en een grote show in het AFAS Live op 28 oktober 2017. Maar tot het zover is, kan ik eenieder aanraden om nog één van de komende tweeëntwintig theatertours te gaan bezoeken!
Astrid Koops-Tippersma

1 Opmerking

De Ploeg maakt er weer een feestje van!

15/3/2017

0 Opmerkingen

 
Foto

De Ploeg is, met ‘aanhang’, neergestreken in Sneek. Ik verheug me op een gezellige avond met de mannen die, naar eigen zeggen ‘meer drama in cabaret willen, maar ook klucht en spektakel niet uit de weg gaan’. Wie en wat ìs ‘De Ploeg’? Het is een theatergezelschap bestaande uit serieuze acteurs en cabaretiers die zelf hun voorstellingen schrijven, spelen en produceren. Oftewel Viggo Waas, Peter Heerschop, Genio de Groot, Titus Tiel Groenestege en Han Römer. Opgericht in 1998, destijds met Joep van Deudekom. En dit keer geflankeerd door niemand minder dan Loes Luca, Ria Marks en Ilke Paddenburg.

De Ploeg staat, evenals de avond ervoor, op het podium van het Sneker theater om één van de tien try-outs te spelen, voordat de première op 21 maart as. in het nieuwe Luxor Theater te Rotterdam zal plaatsvinden. Hoe ging het gisteravond?, vraag ik aan Peter Heerschop. “Goed.”, antwoordt hij relaxed, “We hebben veel kunnen doen. Het zit technisch nogal ingewikkeld in elkaar en dan is het fijn om twee keer achter elkaar in dezelfde zaal te spelen zodat we alles goed op elkaar af kunnen stemmen.”

”Eén van de leukste dingen van spelen in theaters is het onderweg zijn en het spelen voor publiek.” vertelt de sympathieke cabaretier, acteur, televisieprogrammamaker en schrijver die al 30 jaar zowel alleen als met NUHR (en sinds 1998 met De Ploeg) op het podium staat. “Later dit jaar zullen we met NUHR het speciale programma ’30 jaar NUHR’ gaan spelen in 30 verschillende theaters, waarmee we tweemaal in Sneek zullen staan. Het is altijd fijn hier.” zo vertelt de cabaretier uitgebreid. “Die voorstelling zal een mix worden van allerlei oude en actuele scenes, die voor zowel onze ‘diehard’ fans als voor de ‘jongere’ generatie geschikt zullen zijn.”

Maar nu even terug naar deze avond en de voorstelling ‘ Pilp Fuction’. “Het is erg leuk om dit met deze groep te kunnen spelen, maar het gaat zeker niet vanzelf, ondanks dat we elkaar al heel lang kennen.” zegt Peter. En hij vervolgt, “Voor deze show wilden we er ook een aantal vrouwelijke spelers bij hebben. Loes Luca stond uiteraard al langer op het lijstje en Ria Marks is ook een geweldige actrice. En we wilden er graag een nieuw talent erbij, dit werd Ilke Paddenburg.” Het samenspelen zal uiteindelijk altijd iets opleveren waarbij we elkaar aanvullen en iedereen er beter van wordt.” Dit keer razen de acht spelers door ruim dertig beroemde filmscènes in een gloednieuw verhaal. Met recht een theateravond vol spektakel, humor, liefde en drama zoals je normaal alleen in films ziet!
De ambitie van Peter ligt echter niet bij het zelf spelen in films. Ondanks een aantal kleine rolletjes en het feit dat hij deze week begint met de opnames van een nieuwe Telefilm, is een heuse carrière als filmacteur voor hem naar eigen zeggen niet weggelegd. “Ik zou het fantastisch vinden om de rol van Robin Williams in de werkelijk schitterende film ‘Good Will Hunting’ te kunnen spelen, maar ik kan mezelf niet in een rol transformeren zoals bijvoorbeeld een acteur als Pierre Bokma kan. Men zal mij altijd blijven zien zoals mezelf.“

Toch zal hij, als het aan hem ligt, nog lang niet met pensioen gaan. Het blijft echt te leuk om zowel alleen als met collega’s op het podium te staan, op televisie onder andere Jeuk te maken (“Dat is altijd erg gezellig”), op de radio columns te doen en ook les te geven op de sportacademie. Waar haalt Peter zijn inspiratie vandaan? “Ik haal dit uit allerlei zaken. Ik ontmoet bijvoorbeeld regelmatig nieuwe mensen met een verhaal, mensen die een passie hebben voor hun vak. Zoals een oncoloog of een stratenmaker waarmee ik aan de praat raak en met wie ik dan een dag of langer optrek. Zij inspireren mij. Door hun verhaal krijg ik energie en kom ik weer tot nieuwe ideeën om scènes of een column te schrijven.”
Aan het einde van de avond praat en borrel ik met een aantal bezoekers nog even na. We zijn het unaniem eens. Het is altijd weer een feestje met zo’n geweldig theatergezelschap in Sneek!
Astrid Koops-Tippersma

0 Opmerkingen
<<Vorige

    Over Astrid

    Eerlijk, creatief, gedegen....

    Archieven

    March 2018
    February 2018
    December 2017
    October 2017
    May 2017
    April 2017
    March 2017
    February 2017
    January 2017
    December 2016
    November 2016
    October 2016

    Categorieën

    All

    RSS Feed

    View my profile on LinkedIn
Powered by Create your own unique website with customizable templates.
  • Home
    • Werkwijze
  • Theater met Inez Timmer
  • Kontakt
  • Cultuurblogs - archief